อาลัยไทยโชว์ ร้อยเอกสมนึก แสงอรุณ

“ โลกจะสดับ เมื่อเราขยับ โลกจะสดับ เมื่อเราบรรเลง ”

“ น้องสมนึกอัดเสียงให้หน่อยครับ” “ได้ครับ” บทสนทนาสั้นๆทางโทรศัพท์ รับปากกันแบบคุ้นเคย วันนั้นผมขนเครื่องดนตรีไปบ้าน พี่โอ๋(เจษฎา สุขทรามร) ด้วยที่ยังไม่รู้พี่แกจะให้ผมทำอะไรบ้าง เมื่อไปถึงแกก็ลงมือให้ผมบรรเลงทั้งตีทั้งเป่า และทั้งร้องหลายสิ่งผมก็ทำตามแต่ที่แกจะต้องการ “เลือกเอาเองนะครับตามใจชอบ” เป็นคำพูดของผมส่งท้ายการทำงานที่แสนสนุกในคืนนั้น แล้วก็ทราบว่าจะมีรายการเชิงวัฒนธรรมศิลปะการแสดง รวมถึงดนตรีไทย ดนตรีพื้นบ้าน เกิดขึ้นใหม่ทางฟรีทีวีช่อง ทีวีไทย หรือที่เราเรียกเป็นภาษาฝรั่งย่อๆว่าTPBS ผมดีใจมาก และสิ่งที่ผมทำงานกันในคืนนั้นก็คือเพลงนำรายการที่มีชื่อว่า “ไทยโชว์” และมีสโลแกนสั้นๆว่า “เพราะเราไม่อยากให้หายไป”
ในประเทศไทย สื่อสารมวลชนส่วนใหญ่เน้นไปที่ตอบสนองในเชิงธุรกิจผลกำไรเหรดติ้ง จะเห็นได้ว่ารายการในรูปแบบวัฒนธรรม ศิลปะ นาฏศิลป์ ดนตรี หรือพื้นบ้าน ฯลฯ ที่ไม่ได้อยู่ในกระแส จะถูกมองข้าม และทิ้งไว้ให้โดดเดี่ยว เหงาหงอย และก็จะหายไปในที่สุด รายการไทยโชว์เป็นรายการหนึ่งที่ผมมีความหวัง และมีความสุขที่ได้ชม ผมได้ร่วมอยู่ในรายการบ้างในบางตอน และคิดว่าเป็นรายการหนึ่งที่ตอบคำถามในใจที่ผมถามตัวเองมาตลอดว่า ทำไมรายการทีวีในประเทศเราจึงไม่มีรายการที่เป็น ศิลปะ วัฒนธรรม นาฏศิลป์ ดนตรีไทย ดนตรีพื้นบ้าน ที่เป็นทางเลือกให้กับผู้ชมบ้าง แตกต่างกับค่ายเพลง ค่ายละครต่างๆที่คอยยัดเยียดเอาสิ่งที่เขาต้องการขายให้เราชมเราฟังทุกวัน และแล้วรายการไทยโชว์ก็ทำหน้าที่ของเขาในการถ่ายทอดองค์ความรู้ทางวัฒนธรรมของชาวสยามประเทศ อย่างเต็มความสามารถ เต็มกำลังที่จะต่อสู้กับอุปสรรค์ในหลายด้านหลายมิติ ไม่ว่าจะเป็นกระแสจากศิลปินในวงการด้วยกัน จากนักวิจารณ์ จากผู้บริหารสถานี จากทุนรอนต่างๆ ถึงแม้รายการไทยโชว์จะเป็นรายการที่ดี มีคุณภาพมีประโยชน์ทั้งในแง่มุมของการศึกษา การรักษา การสื่อสาร การสืบสาน การพัฒนา การวัฒนา ที่ไม่อิงกระแสต่างๆก็ตาม แม้ว่าจะมีแฟนๆรายการอยู่มากมาย แต่ลิเกก็ต้องมีวันลาโรง ละครก็ต้องมีตอนอาวสาร เพลงไทยก็ต้องออกลูกหมด รายการไทยโชว์ ก็ต้องมีวันลาจากอยู่ดีเป็นธรรมมะที่ไม่อาจหลีกได้ แต่ไทยโชว์ได้ฝากผลงาน ฝากแง่คิดมุมมอง และเปิดหูเปิดตาเปิดใจ ผู้คนหลายคนให้เห็นความงดงามของ ศิลปะการแสดงต่างๆที่ถูกเก็บซ่อน ถูกลืม ถูกมองข้าม และองค์ความรู้อีกหลายอย่างที่แม้แต่ตัวผมเองที่เป็นคนด้านนี้ก็ยังไม่เคยเห็น ให้ได้ปรากฏอยู่บนจอทีวีสื่อสารไปยังคนมากมายได้รู้ได้รับทราบได้อย่างงดงาม และลงตัว เท่านี้คนไทยก็กำไรแล้วครับ
ไทยโชว์ทำให้เห็นว่ายังมีศิลปะการแสดงหลายสิ่งในเมืองไทยที่ควรค่าแก่การเชิดชู ชื่นชม และซาบซึ้ง แสดงให้เห็นความมีอารยะธรรมของชาวสยาม ในยามที่เราอยากเสพสุขกับศิลปะมากกว่าที่จะรับรู้เรี่องราวต่างทางสังคม และทางการเมือง เพราะศิลปะไม่จำกัดสีสัน เชื้อชาติ ศาสนา และเขตแดน
“ เพราะผมก็ไม่อยากให้หายไป ”

ไทย หมายรวมไว้ ในสยาม
โชว์ วัฒนะธรรม นำไทย ในวีถี
เพราะ ความรักในรากเหง้า ที่เรามี
เรา มีดี ที่โชว์ไทย ได้สื่อสาร
ไม่อยาก เห็นสิ่งดีดี ต้องลาจาก
ให้ ความรัก ศิลปกรรม นำผสาน
หาย ใจ ใจหาย กลายเป็นตำนาน
ไป ตลอดกาล อยู่ในใจ “ไทยโชว์”

ร.อ.

( สมนึก แสงอรุณ )
22 กุมภาพันธ์ 2554